“Wie schrijft die blijft.” Onder deze oude gezegde schrijf ik af en toe mijn ervaringen op in de vorm van kleine anekdotes. Als dokter heb ik het voorrecht om even deel te zijn van iemands leven. Daardoor kom je situaties tegen waarin verdriet, leed maar soms ook humor uitgedeeld worden. Deze bijzondere situaties deel ik graag met u. Om wille van privacy redenen heb ik alle personages geanonimiseerd, waardoor deze niet zijn terug te leiden.
#1: Do you speak english?
Poolse patiënt: ‘english’?
Ik: ‘of course, please tell me what can I do for you?’
Poolse patiënt: ‘Ich habe ein Frage…’
#2: Het komt nooit gelegen
Ik: “u heeft griep. Ik zal lekker tussen de dekens kruipen als ik u was.”
Patiënt: “Kan u echt niks doen? Dit komt me erg ongelegen…”
#3: Extra Chemische
Patient: “Ik hoef die chemische middelen niet in mijn lichaam”
Ik: “alles is chemie, mevrouw. Ook een natuurlijke banaan of ei.”
Patient: “ja maar… dat bedoel ik niet…”
Ik: “wat dan wel, mevrouw?”
Patient: “nou ja, medicijnen zijn extra chemisch.”
#4: Vegetarische diagnose
Ik: u heeft een vleesboom mevrouw.
Patiënt: maar dat kan helemaal niet ik ben vegetarisch…
#5: Raar beroep
Ik zag een jongen van 19 jaar op mijn spreekuur vanwege een penis probleem.
Nadat ik zijn prive delen onderzocht had, staarde hij me aan alsof hij een aha-erlebnis had.
Hij zei: “eigenlijk heb je best wel een raar beroep.”